داشتنی من

از داشتنی های دنیا 

من یک دنیا بی توام 

و یک دل عاشق که 

یادی ازش نمیکنی 

بیا

 

حیف باشد این دل من 

اگر به سامانت نرسد 

میسوزد این همه عشق 

اگر به پای تو نرسد 

بگذر  و بیا 

قدر تورا دل میداند و بس 

 

دور

زخمی ام 

توی دلم خالی شده 

نیمه جانی کمو بیش مانده 

و نفسی ک بریده بالا می آید 

چشم هایم خیره و من 

هنوز بتو فکر میکنم 

درد دارم 

چرا ک کسی نیست حالم را بفهمد 

و تو هم ک حالم را میدانی 

خودت را دور میکنی دور 

 

 

غریب

بیچاره دلم .......! 

چه غریب افتاده است 

میان این حجم از دلتنگی

دل

همه ی ما یک دل داریم برای 

دل دادگی و عشق 

اما یک دل نه صد دل برای دلتنگی

صد دل  برای  گرفتن

صد  دل برای درد کشیدن

صد دل برای پر کشیدن

 

و این یک بار دل چه ضریبی دارد 

برای رنج کشیدن

 

مرگ

خوشا مردن 

خوشا یک بار مردن و خاک شدن 

نه اینکه هرشب 

خوابیدن و بیدار شدن

هیچ

من خانه ی رویاهمو روی هیچی ساختم و در تو هیچی نبود هیچ عشقی هیچ محبتی هیچ ذوق و شوقی و من برای هیچی جنگیدم و در اخرم هیچی نصیبم نشد و تو الان برام هیچی نیست هیچ